Van mijn eerste ZEENAAKTSLAK naar Cambodja!

26012016, Floor @ Koh Kong City

Sinds 15 januari heb ik de volgende stops gemaakt:
Thailand: Ayuthaya > Si Racha > Koh Chang (Lonely beach)
Cambodja: Siem Reap (met Angkor tempels) > Battambang > Phnom Penh > Koh Kong City

Mocht je meer geïnteresseerd zijn dan deze rode lijn ;-)... Zie onder!
Thailand
- (16.01) met de trein reisde ik naar Bangkok, met een (gratis?) locals-stadsbus naar een busstation, met een governmental bus naar 'authentiek vissersdorp Si Racha'. Hier was geen visser of sfeer te bekennen, een enkele agressieve blaffende hond en de enige toerist daar (met wie ik de rest van die dag doorgekomen ben), bleek een grandioos onbeschofte Brit
- (17.01) om 06:00 al bij het busstation om gauw weg te gaan naar het eiland Koh Chang, maar niemand kende het, laat staan de weg ernaartoe. Of ze spraken geen Engels. Via ga-naar-je-werk-ochtend-busjes ben ik toch in Pattaya gekomen, uit hopeloosheid heb ik daar een brommermannetje vertrouwd me naar het busstation te brengen en daar weer een minivan gevonden die me tot aan de Ferry bracht (al kon ik bij hen ook een 'goedkoop' ticket voor de Ferry halen) om naar het bergachtige 'olifanten'eiland te gaan. Op de boot ontmoette ik een leuke Britse meid en we hebben samen (maar met te uiteenlopende wensen) naar een kamer gezocht; met een biertje geproost op de zonsondergang in zee en vervolgens zijn we gesplitst omdat zij wel naar de winter sensation party wilde, die ik een kilometer verderop tot in de ochtend gratis vanuit mijn bed heb beleefd
- (18.01) 1,5 dag aaneengesloten tropische regen (dat het eiland niet volledig is weggespoeld is onvoorstelbaar, de straten waren al gauw kleine beekjes), desondanks had ik voor de eerste dag een islandtour geboekt, met highlights zoals een wandeling door een mangrovebos en een pier vol waardeloze souvenirs. Het werd wel heel duidelijk dat dit eiland door massatoerisme totaal kapot gemaakt is (door zowel vervuiling als de benodigde resorts en daarmee de verdwijnende oorspronkelijke pracht van natuur)
- de dag erna (19.01) heb ik voor het eerst een 'rustige dag' voor mezelf genomen en Kae Bai beach opgezocht: gekayakt naar en rondom een onbewoond eilandje, daar gesnorkeld (ik moest en zou niet stoppen voor ik een nudi gevonden had, en al had ik het koud na 1,5 uur: I FOUND ONE!!). De dag afgesloten met een perfecte (échte) Thaise massage bij ondergaande zon en baby olifantjes in zee... *** Bedankt Rob en Lida!!

Cambodja
- (20.01) Met een minivan naar de landgrens, waar ik na 2,5 uur wachten op het onbekende mijn paspoort terugkreeg met daarin een (te) duur visum voor Cambodja. Bij de grens waren (im)migratie controles tot in de oneindigheid maar aan het eind stond mijn personal guide (er waren geen anderen die vanuit het eiland vertrokken waren dus ik had toevallig een eigen guide toegewezen gekregen) met een biertje op me te wachten 'want mijn bus ging toch nog niet, dus proost!'. In Siem Reap liep ik savonds alweer een andere toeristische uitgaansbestemming tegen het lijf: 'Pub street', maar oprecht een erg gezellige straat! Ik oriënteerde me met mijn (in een boekwinkel) geruilde lonely planet op trips en de tempels van angkor en sliep in een bed vol kevertjes en met een kastje voor de deur omdat een van de mannen in het hotel me niet op mijn gemak had gesteld met zijn handtastelijke gedrag.
- (21.01) ik besloot eerst een halve dag bij te komen van te weinig slaap in de afgelopen weken en smiddags the floating village in Kampong Phluk te bezoeken (die mensen wonen in 'bamboo skyscrapers'!). Het was een avontuur op zich om met zo weinig water op het meer te komen (met een middelmaat boot volgestopt met toeristen die de sunset op het grootste meer van Cambodja wilden meemaken.
- (21.01) ik had de avond hiervoor een fiets gehuurd voor 2 dollar en om 04:45 vertrok ik naar het Angkor tempelcomplex (12km) om daar de small route (18km) te nemen. Het was de bedoeling om Angkor Wat by sunrise bij te wonen (maar met alleen maar wolken en honderden toeristen heb ik me uiteindelijk ook kostelojk vermaakt). Jeeeetje: Wat een pracht!!! Angkor Wat, Bayon in Angkor Thom en Ta Prohm (de Tomb raider tempel, overgroeit met enorme bomen en anderszins jungle). Doe jezelf een plezier en Google deze drie tempels even als je ze niet kent: wauw! Het was de zadelpijn de volgende dag meer dan waard! M'n overdreven vochtverlies vulde ik aan met mijn eerste kokosnoot hier (ik heb de kokos er tot op de laatste gram uitgeschraapt, zo lekker).
- (22.01) met een vrieskou airconditioning bus reisde ik smorgens naar Battambang, een stad met een net iets gelukkigere sfeer dan Si Racha. Daar liep me een koppel tegemoet die enge verhalen hadden gehoord over het bezoeken van, wat ik had begrepen: de highlights hier, en me vroegen of ik met ze mee wilde vandaag: als op een vliegend tapijt met 50km/h op een bambooplaat op wielen over een niet geheel recht aangelegde railway gescheurd, een killing cave bezocht (na een warme wandeling bergopwaarts) en bij zonsondergang duizenden vleermuizen een grot zien verlaten. Nu was ik letterlijk en figuurlijk dan ook klaar met deze stad: ik volgde hun idee en nam om 23h de nachtbus naar Phnom Penh (aankomst 05:00)
- (23.01) een nachtbus heeft 'bedden' zo breed als twee busstoelen (en zo hoog als de halve hoogte van een normale bus, want het waren stapelbedden) je deelt dit bed/ deze plaat ook met z'n tweeën, ongeacht of je de brede man kent of niet.... Slapen deed ik dus pas in het eerste hostel dat ik in de hoofdstad tegenkwam. Smiddags vroeg ik bij mijn ontbijtlunch een Mexicaanse grietje of ze met me meewilde naar de killings fields om tuktukkosten te delen. Dit is onbeschrijflijk, maar heb ik toch geprobeerd in mijn Appendix blog: Red Khmer, die direct na deze blog volgt. We aten samen nog een ondefinieerbaar hapje streetfood bij een schattige oude vrouw*.... En ik heb een uur met een local gekletst nadat ik haar vroeg wat met me te drinken omdat haar schattige zoontje me haar armbandjes probeerde te verkopen.
- (24.01) * mijn eerste buikklachten ontstonden en evolueerden gedurende de nacht en tot op vandaag (26.01) behoor ik tot de mensen die zich niet aan hun eigen voedsel regels hebben gehouden. Desondanks heb ik een poging gewaagd samen met een Française het nationaal museum te bekijken (met daarin een paar honderd Cambodjaanse buddha beelden), werd ik met behulp van een audiotour 'ondergedompeld' in de verschrikkelijkheden bij het Tuol Sleng museum (zie mijn volgende 'appendix' blog) en gingen we naar het Royal palace complex. Savonds zocht ik expres (tip van Maarten) een specifiek restaurant op om prachtig en puur Cambodjaans uit eten te gaan (ik at (lachwekkend in 'romantische sferen' met die Française) voor maar 15 dollar, met het gevoel dat 95 niet zou misstaan) *** Bedankt Maarten!
- (25.01) Mijn buik en ik hebben rust genomen en geen wekker gezet, ik ben smiddags naar de central market gelopen en heb een mooie hangmat op de kop getikt. Savonds foto's kunnen veiligstellen op een harde schijf en drie uur lang aan tafel gezeten met een Belgische Chileen die als topfotograaf kosteloos resorts fotografeerd voor reisorganisaties als Thomas cook... Wat kom je toch een mensen tegen!
- (26.01) per governmental bus door het Cardamon gebergte (de eerste bergen die ik in dit land zie: de rest is echt zo vlak (maar dan met gortdroog gras en een enkele palmboom) als Nederland) naar Koh Kong City (6h) met het idee op Koh Kong island te gaan duiken, maar dat blijkt niet te kunnen dus ik stel mijn verwachtingen bij en ga morgen lekker snorkelen :-)

Geld
In Cambodja betalen ze met dollars en in Riel. Voor euro's zou 4500 Riel gelijk zijn aan 1, maar 1000 Riel is gelijk aan 0,25 dollarcent. Je betaald met beiden tegelijk: koop je iets van 1,50 dollar en je geeft 2, dan krijg je dus 2000 terug. Toen ik dat nog niet wist snapte ik er geen bal van.

Vervoer
Ze rijden hier weer gewoon rechts, net als 'thuis':-). Maar wel met overheersend veel scooters en tuktuks (soms rijd je in 7 rijen binnen 2 banen). Naast de stoplichten zijn er maar weinig verkeersregels geloof ik. 1 scooter draagt bijvoorbeeld zowel vader, moeder als 2 kinderen, of 1 man met 40 kippen, drie gezellige tantes of een vrouw met haar baby in een van haar armen.
In Thailand en Cambodja heet alles tuktuk maar ze zien er in elke plaats weer anders uit.

Backpacken is...
Steeds minder veeleisend worden mbt slaapplek, leuke gesprekken voeren met vreemdelingen, geen idee hebben wat er op borden staat, 10 uur verderop gebracht worden voor maar 9 euro, je wekker zetten omdat je zelf vroeg op wilt staan, verbazing en verwondering, eindeloos veel seal-plasticjes van je waterflesjes peuteren, grote rode mieren; kakkerlakken; gecko's en dikke kikkers, je net zo idioot moeten gedragen in het verkeer om te kunnen oversteken), je backpack zo netjes ingericht willen houden als je kast thuis, onhandige gevoelens wanneer je in je eentje een tuktuk hebt en naast een andere gevuld met 6 locals bij een stoplicht staat, eyeopening, duidelijk leren communiceren, in het hier leren zijn en daarmee soms beseffen wat je elders hebt.