THE END
Blijf op de hoogte en volg Floor
01 Mei 2016 | Verenigde Arabische Emiraten, Madīnat Khalīfah A
Singapore
Ik heb geen idee of het alle highlights waren, maar ik heb Dubai-matig veel gezien en gelopen in Singapore: WAT EEN GEWELDIGE STAD!!: Orchard street, little India, shopping malls, Gardens by the bay, oculus, tweemaal de fontein-lichtshow van beide kanten van het water, het aquarium (mantas, hamerhaaien, leafy en weedy seadragons), Chinatown, de groenste dierentuin op aarde, ik heb het metronetwerk uitgeleefd, in een restaurant uit het boekje van Maarten gegeten; bij het strand op sentosa island met het duurste biertje in mijn leven bij mijn reis stilgestaan.. Zo. Nou. en toen zat ik weer in een vliegtuig. Dit was het! Met een ultieme afsluiter. Al kun je hier per dag gemakkelijk meer geld uitgeven dan in Vietnam. Maargoed, ik kom drie weken eerder thuis dus vulde mijn laatste dagen met debiel-toeristische dingen, gewoon omdat het kon. Toch draaide mijn maag zich een beetje om toen ik de haastende trolley- en telefoonzieke wereld van abu dhabi weer in stapte..
Sinds mijn besluit terug te keren zijn geregeld flashbacks van de afgelopen maanden op mijn netvlies voorbij gekomen. Het voelt niet alsof ik lang ben weggeweest en daardoor probeert me steeds het gevoel te besluipen of ik wel de juiste keuze heb gemaakt. (Twijfelkont). Maar als ik me inbeeld dat ik er niet voor was gegaan (ik heb binnen 24h een ~grote~ knoop doorgehakt, dat is ook ff wennen voor mij), dan komt er gauw een emotie die nog minder goed voelt. Afscheid nemen van mijn reis, is denk ik het gevoel waar ik zwaar mee worstel momenteel. Maar ik kijk ook erg uit om weer naar mijn warme thuis te gaan (gelukkig). Ik denk dat m'n hartje weer echt sneller gaat kloppen zodra mijn derde vlucht op rij (!) vandaag opstijgt en ik (me besef dat ik) nu écht naar Apie, m'n familie en leuke vrienden aan het terugreizen ben. De gedachte hem weer te zien overwint elke andere emotie.
Schitterend stukje wereld, Azië, vaarwel (voor nu). Je was amazing!!
"Bedankt" geeft te weinig kracht om af te sluiten: je hebt me oneindigselt! Nu ga ik met een goede basis voor zelfvertrouwen en -kennis weer terug naar Nederland en kan ik daar 'de wereld' hopelijk een beetje beter aan. Ik heb het 'volgehouden', ondanks dat ik bij aankomst in Dubai en in Bangkok het hotel heb vol gehuild, ik me een goeie tijd intens eenzaam voelde na het overlijden van opa en ik zeer recent nog 'tot op het bot' ging op Mt. Rinjani. Die laatste is overigens geen overweging geweest om naar huis te gaan.
Ja, ik heb jullie gemist, maar het neerslachtige gevoel dat in de eerste week overheerste werd al gauw gedomineerd door de gedachte 'dat komt wel weer, want het is eigenlijk niet echt weg' en een berg afleiding van nieuwe ervaringen en mensen, verdieping in de verschillende landen en Eye-openers.
***
Wat ik ga missen:
Het geluid van gecko's; de ontmoetingen met mensen die je aanschouwen alsof ze nog nooit een blanke hebben gezien; de spelfouten in de menukaart; m'n flip-flops; landschappen passeren per achterop de scooter; (de prijs van) Aziatisch food; vrolijk gekleurde gebouwen; random mensen die met je op de foto willen; levensstijlen ontdekken; savonds op straat in zomerkleding genieten van dat zuchtje wind dat de wereld precies perfect maakt; grappige verbodsbordjes; de op-je-hurken-wc's; het zo gemakkelijk contact leggen met anderen; de geur van wierook; rust; Karst- en rijstveldlandschappen; het blije gezicht van papa op facetime; de watertemperatuur tijdens duiken; weinig chagerijnig zijn; de vrijheid hebben om dingen (van mezelf) op te merken wat binnen mijn comfortzone niet opvalt; me vrij voelen; het gevoel regie te hebben/sterk te zijn; uit een tas te leven; een 'ik-zie-wel-instelling' kunnen hebben, omdat er weinig dingen zijn waar je echt rekening mee moet houden en een lach terug krijgen op straat.
Wat ik niet ga missen:
Het gevoel dat ik voor veel van mn vrienden niet meer besta; de hygiene op bepaalde plekken; dat je altijd je eigen wc papier mee moet nemen; muggen; het idee dat ik niks doe en alleen maar dikker aan t worden ben; m'n rugzak met kapotte rits; smog; het moeten hebben van communicatie per whatsapp; drinkwater kopen; het gevoel dat je soms in twee werelden tegelijk wilt kunnen zijn; het gevoel dat je almaar geld uitgeeft; het geluid van plastic tasjes en gerommel door anderen in de slaapzaal; me niet (verplicht voelen me) met het Nederlandse sociale circus (te) hoeven bemoeien; mierenbeten; mijn dagelijkse ei niet kwijt kunnen/ het gevoel dat ik niet kan delen; buikloop; hitte; knuffelende/ zoenende stelletjes; airco; irritante verkopers of welk-transport-dan-ook-chauffeurs; banaan, banaan en banaan
Wat ik 'echt' gemist heb:
Specifieke mensen :-); een thuis hebben en op de bank kunnen gaan zitten; de gibbon experience in Laos; te koken; fysieke inspanning; de begrafenis van mijn opa
Wat ik geleerd heb:
Never try, never know; eerst nadenken, dan doen; het is beter dat ik aangeef wat ik wil en daarnaar te handelen; geven is krijgen; Vietnamees te koken; te herkennen wanneer ik moe ben; ik heb geen laptop nodig om de dag door te kunnen komen; ik kan slecht tegen niets doen (tenzij dat het doel is); ik ben niet afhankelijk van anderen om te kunnen genieten (!); geluk zit in een klein hoekje; ik vorm mijn eigen comfortzone; de verschillen in de wereld zijn groot; ik ben een doorzetter; wat voor invloed de mens heeft op z'n environment; het is niet goed om mezelf te vergelijken met een ander; een ieder heeft zijn eigen geloof (en religie); ik heb een hekel aan label-plakkers; met lichaamstaal kun je heel ver komen; accepteren; er is eigenlijk niets dat echt moet; vlinders representeren de overledenen die op dat moment bij je staan; een groot aantal nieuwe Engelse woorden; wat een rijkdom we in Nederland hebben, maar ook hoe ons dat beperkt; haast is iets dat je jezelf oplegt; beslissingen nemen; niet meer bang te zijn of ik de grote wereld wel aan kan; wie de belangrijke mensen in mijn leven zijn; koriander te eten; modern, nieuw en duur is niet per definitie beter; mezelf zijn; loslaten
***
En nu kom ik thuis en gaan mensen me vragen: Hoe was je reis? ... Wat is daarop dan mijn antwoord? Pff, ehh.. --Heerlijk en leerzaam! -- Nee wacht, dat dekt niet de volledige lading. Wat vinden jullie van --'Leuk!'-- (Hahaha, ook zo'n dom antwoord).
Ik heb indrukwekkende tempels gezien, bij mensen thuis geslapen, schitterende natuur geproefd, mooie vriendschappen opgebouwd, een nieuw stukje onderwaterwereld tot mij genomen, grenzen verlegd; de pijn van Cambodja gevoeld, leren onderhandelen en tegen mijn eigen ik gevochten. En zo begin ik mijn bovenstaande uiteenzettinkjes weer uit te breiden. Het juiste antwoord is dan ook: 'onbeschrijfelijk'. Vier maanden met je zelf weg is echt anders dan op vakantie gaan. Het vormt je. Je komt jezelf tegen. Je doet een lange tijd alleen maar dingen waar je zelf voor gekozen hebt. Je plant niet alsnog je dagen vol terwijl je 'op vakantie bent' omdat je beperkt bent (je jezelf beperkt hebt) vanwege de tijd. Moet je mij nu horen. Had ik hier maar vier maanden voor nodig? Ik heb nog nooit zo dicht bij mezelf gestaan en ik hoop dat niet kwijt te raken. Ik voel me verder nog dezelfde persoon, alleen een beetje rijker (en in de loop van de tijd wat armer).
'Wat was het mooiste land?'
-- wat betreft wat? Natuur? Mensen? Bezienswaardigheden? Uiteindelijk wint denk ik Vietnam door de enorme variatie in dit alles, maar elk land heeft z'n eigen sfeer en daardoor zijn ze slecht te vergelijken. Naar Thailand hoef ik niet gauw terug.
'Waar wil je wel naar terug?
-- Padangbai, Bali, omdat ik dat Martijn echt gun: al die gekke kleine onderwaterfriemeltjes. Of Koh Kong Island (Cambodja): hier heb je echt het gevoel dat je een eiland voor jezelf hebt (zou ik alleen naar teruggaan mét Tijn, want het is een plek voor romantiek die nu ver te zoeken was). Verder zou ik 'terug' willen naar Indonesië, om Sulawesi en Flores om te duiken, maar ook alsnog de cultuur op Java te bezoeken, zoals ik van plan was. De andere landen heb ik nu gewoon gezien.
'Wat waren de leukste steden?'
-- Dubai, Luang Prabang, Hanoi, Hoi An, Singapore
In ieder geval niet: Battambang, BanLung, Vientiane
'Wat is het gaafste dat je gedaan hebt?' -- tja, daar komt ie weer: Op Mt Rinjani ben ik heel erg trots (op mijn keuze om te gaan reizen overigens ook). De duik met mantas was waanzinnig en de offroad motorbike tour in Cambodja was adembenemend. De offering en vervolgens blessing door dorpsbewoners naast de Mekong in Laos was ook heel bijzonder. Verder raad ik de easyrider tour van Nha Trang naar Dalat ik Vietnam iedereen aan.
'Het mooiste?'
-- Angkor Thom (Cambodja), Kuang Si waterval (Laos), rijstvelden in SaPa (Vietnam), Fairytale walk (Mui Ne, Vietnam), Pink Beach (Lombok), ceremonie in CaoDai tempel (Vietnam), Padangbai (Bali) en een gebed in Chinese tempel (Singapore), het terugvinden van mijn duikcomputer en het uitzicht op het topje van Lombok.
Ik wil alle trouwe lezers enorm bedanken voor hun interesse en positiviteit. Leuk dat ik zoveel enthousiaste feedback kreeg op mijn soms wat lange blogs. De lieve reacties hebben me steun en energie gegeven.. Hopelijk heb ik jullie niet teveel overrompeld met mijn emoties: een aantal kenden me misschien niet zo goed, maar dat zal dan nu wel een beetje anders zijn ;-).
Tot snel! En in dit geval zelfs voor een aantal, tot morgen!
Ik heb geen idee of het alle highlights waren, maar ik heb Dubai-matig veel gezien en gelopen in Singapore: WAT EEN GEWELDIGE STAD!!: Orchard street, little India, shopping malls, Gardens by the bay, oculus, tweemaal de fontein-lichtshow van beide kanten van het water, het aquarium (mantas, hamerhaaien, leafy en weedy seadragons), Chinatown, de groenste dierentuin op aarde, ik heb het metronetwerk uitgeleefd, in een restaurant uit het boekje van Maarten gegeten; bij het strand op sentosa island met het duurste biertje in mijn leven bij mijn reis stilgestaan.. Zo. Nou. en toen zat ik weer in een vliegtuig. Dit was het! Met een ultieme afsluiter. Al kun je hier per dag gemakkelijk meer geld uitgeven dan in Vietnam. Maargoed, ik kom drie weken eerder thuis dus vulde mijn laatste dagen met debiel-toeristische dingen, gewoon omdat het kon. Toch draaide mijn maag zich een beetje om toen ik de haastende trolley- en telefoonzieke wereld van abu dhabi weer in stapte..
Sinds mijn besluit terug te keren zijn geregeld flashbacks van de afgelopen maanden op mijn netvlies voorbij gekomen. Het voelt niet alsof ik lang ben weggeweest en daardoor probeert me steeds het gevoel te besluipen of ik wel de juiste keuze heb gemaakt. (Twijfelkont). Maar als ik me inbeeld dat ik er niet voor was gegaan (ik heb binnen 24h een ~grote~ knoop doorgehakt, dat is ook ff wennen voor mij), dan komt er gauw een emotie die nog minder goed voelt. Afscheid nemen van mijn reis, is denk ik het gevoel waar ik zwaar mee worstel momenteel. Maar ik kijk ook erg uit om weer naar mijn warme thuis te gaan (gelukkig). Ik denk dat m'n hartje weer echt sneller gaat kloppen zodra mijn derde vlucht op rij (!) vandaag opstijgt en ik (me besef dat ik) nu écht naar Apie, m'n familie en leuke vrienden aan het terugreizen ben. De gedachte hem weer te zien overwint elke andere emotie.
Schitterend stukje wereld, Azië, vaarwel (voor nu). Je was amazing!!
"Bedankt" geeft te weinig kracht om af te sluiten: je hebt me oneindigselt! Nu ga ik met een goede basis voor zelfvertrouwen en -kennis weer terug naar Nederland en kan ik daar 'de wereld' hopelijk een beetje beter aan. Ik heb het 'volgehouden', ondanks dat ik bij aankomst in Dubai en in Bangkok het hotel heb vol gehuild, ik me een goeie tijd intens eenzaam voelde na het overlijden van opa en ik zeer recent nog 'tot op het bot' ging op Mt. Rinjani. Die laatste is overigens geen overweging geweest om naar huis te gaan.
Ja, ik heb jullie gemist, maar het neerslachtige gevoel dat in de eerste week overheerste werd al gauw gedomineerd door de gedachte 'dat komt wel weer, want het is eigenlijk niet echt weg' en een berg afleiding van nieuwe ervaringen en mensen, verdieping in de verschillende landen en Eye-openers.
***
Wat ik ga missen:
Het geluid van gecko's; de ontmoetingen met mensen die je aanschouwen alsof ze nog nooit een blanke hebben gezien; de spelfouten in de menukaart; m'n flip-flops; landschappen passeren per achterop de scooter; (de prijs van) Aziatisch food; vrolijk gekleurde gebouwen; random mensen die met je op de foto willen; levensstijlen ontdekken; savonds op straat in zomerkleding genieten van dat zuchtje wind dat de wereld precies perfect maakt; grappige verbodsbordjes; de op-je-hurken-wc's; het zo gemakkelijk contact leggen met anderen; de geur van wierook; rust; Karst- en rijstveldlandschappen; het blije gezicht van papa op facetime; de watertemperatuur tijdens duiken; weinig chagerijnig zijn; de vrijheid hebben om dingen (van mezelf) op te merken wat binnen mijn comfortzone niet opvalt; me vrij voelen; het gevoel regie te hebben/sterk te zijn; uit een tas te leven; een 'ik-zie-wel-instelling' kunnen hebben, omdat er weinig dingen zijn waar je echt rekening mee moet houden en een lach terug krijgen op straat.
Wat ik niet ga missen:
Het gevoel dat ik voor veel van mn vrienden niet meer besta; de hygiene op bepaalde plekken; dat je altijd je eigen wc papier mee moet nemen; muggen; het idee dat ik niks doe en alleen maar dikker aan t worden ben; m'n rugzak met kapotte rits; smog; het moeten hebben van communicatie per whatsapp; drinkwater kopen; het gevoel dat je soms in twee werelden tegelijk wilt kunnen zijn; het gevoel dat je almaar geld uitgeeft; het geluid van plastic tasjes en gerommel door anderen in de slaapzaal; me niet (verplicht voelen me) met het Nederlandse sociale circus (te) hoeven bemoeien; mierenbeten; mijn dagelijkse ei niet kwijt kunnen/ het gevoel dat ik niet kan delen; buikloop; hitte; knuffelende/ zoenende stelletjes; airco; irritante verkopers of welk-transport-dan-ook-chauffeurs; banaan, banaan en banaan
Wat ik 'echt' gemist heb:
Specifieke mensen :-); een thuis hebben en op de bank kunnen gaan zitten; de gibbon experience in Laos; te koken; fysieke inspanning; de begrafenis van mijn opa
Wat ik geleerd heb:
Never try, never know; eerst nadenken, dan doen; het is beter dat ik aangeef wat ik wil en daarnaar te handelen; geven is krijgen; Vietnamees te koken; te herkennen wanneer ik moe ben; ik heb geen laptop nodig om de dag door te kunnen komen; ik kan slecht tegen niets doen (tenzij dat het doel is); ik ben niet afhankelijk van anderen om te kunnen genieten (!); geluk zit in een klein hoekje; ik vorm mijn eigen comfortzone; de verschillen in de wereld zijn groot; ik ben een doorzetter; wat voor invloed de mens heeft op z'n environment; het is niet goed om mezelf te vergelijken met een ander; een ieder heeft zijn eigen geloof (en religie); ik heb een hekel aan label-plakkers; met lichaamstaal kun je heel ver komen; accepteren; er is eigenlijk niets dat echt moet; vlinders representeren de overledenen die op dat moment bij je staan; een groot aantal nieuwe Engelse woorden; wat een rijkdom we in Nederland hebben, maar ook hoe ons dat beperkt; haast is iets dat je jezelf oplegt; beslissingen nemen; niet meer bang te zijn of ik de grote wereld wel aan kan; wie de belangrijke mensen in mijn leven zijn; koriander te eten; modern, nieuw en duur is niet per definitie beter; mezelf zijn; loslaten
***
En nu kom ik thuis en gaan mensen me vragen: Hoe was je reis? ... Wat is daarop dan mijn antwoord? Pff, ehh.. --Heerlijk en leerzaam! -- Nee wacht, dat dekt niet de volledige lading. Wat vinden jullie van --'Leuk!'-- (Hahaha, ook zo'n dom antwoord).
Ik heb indrukwekkende tempels gezien, bij mensen thuis geslapen, schitterende natuur geproefd, mooie vriendschappen opgebouwd, een nieuw stukje onderwaterwereld tot mij genomen, grenzen verlegd; de pijn van Cambodja gevoeld, leren onderhandelen en tegen mijn eigen ik gevochten. En zo begin ik mijn bovenstaande uiteenzettinkjes weer uit te breiden. Het juiste antwoord is dan ook: 'onbeschrijfelijk'. Vier maanden met je zelf weg is echt anders dan op vakantie gaan. Het vormt je. Je komt jezelf tegen. Je doet een lange tijd alleen maar dingen waar je zelf voor gekozen hebt. Je plant niet alsnog je dagen vol terwijl je 'op vakantie bent' omdat je beperkt bent (je jezelf beperkt hebt) vanwege de tijd. Moet je mij nu horen. Had ik hier maar vier maanden voor nodig? Ik heb nog nooit zo dicht bij mezelf gestaan en ik hoop dat niet kwijt te raken. Ik voel me verder nog dezelfde persoon, alleen een beetje rijker (en in de loop van de tijd wat armer).
'Wat was het mooiste land?'
-- wat betreft wat? Natuur? Mensen? Bezienswaardigheden? Uiteindelijk wint denk ik Vietnam door de enorme variatie in dit alles, maar elk land heeft z'n eigen sfeer en daardoor zijn ze slecht te vergelijken. Naar Thailand hoef ik niet gauw terug.
'Waar wil je wel naar terug?
-- Padangbai, Bali, omdat ik dat Martijn echt gun: al die gekke kleine onderwaterfriemeltjes. Of Koh Kong Island (Cambodja): hier heb je echt het gevoel dat je een eiland voor jezelf hebt (zou ik alleen naar teruggaan mét Tijn, want het is een plek voor romantiek die nu ver te zoeken was). Verder zou ik 'terug' willen naar Indonesië, om Sulawesi en Flores om te duiken, maar ook alsnog de cultuur op Java te bezoeken, zoals ik van plan was. De andere landen heb ik nu gewoon gezien.
'Wat waren de leukste steden?'
-- Dubai, Luang Prabang, Hanoi, Hoi An, Singapore
In ieder geval niet: Battambang, BanLung, Vientiane
'Wat is het gaafste dat je gedaan hebt?' -- tja, daar komt ie weer: Op Mt Rinjani ben ik heel erg trots (op mijn keuze om te gaan reizen overigens ook). De duik met mantas was waanzinnig en de offroad motorbike tour in Cambodja was adembenemend. De offering en vervolgens blessing door dorpsbewoners naast de Mekong in Laos was ook heel bijzonder. Verder raad ik de easyrider tour van Nha Trang naar Dalat ik Vietnam iedereen aan.
'Het mooiste?'
-- Angkor Thom (Cambodja), Kuang Si waterval (Laos), rijstvelden in SaPa (Vietnam), Fairytale walk (Mui Ne, Vietnam), Pink Beach (Lombok), ceremonie in CaoDai tempel (Vietnam), Padangbai (Bali) en een gebed in Chinese tempel (Singapore), het terugvinden van mijn duikcomputer en het uitzicht op het topje van Lombok.
Ik wil alle trouwe lezers enorm bedanken voor hun interesse en positiviteit. Leuk dat ik zoveel enthousiaste feedback kreeg op mijn soms wat lange blogs. De lieve reacties hebben me steun en energie gegeven.. Hopelijk heb ik jullie niet teveel overrompeld met mijn emoties: een aantal kenden me misschien niet zo goed, maar dat zal dan nu wel een beetje anders zijn ;-).
Tot snel! En in dit geval zelfs voor een aantal, tot morgen!
-
01 Mei 2016 - 01:29
Linda:
lieve Floor,
Ik ga het haast jammer vinden dat je terugkomt... Sorry Martijn -
01 Mei 2016 - 07:54
Martijn:
Het was heel fijn je zo goed te kunnen volgen tijdens je reis lief, maar nog veel fijner dat we over anderhalf uur weer samen zijn! Bovendien hoor ik de verhalen liever face-to-face ;-)
Oh ja, die dierengeluidjes hoef je niet te missen hoor. We hebben dan geen geck'os, maar wel kikkertjes, krekels etc ;-)
Tot zo lief!!! Xxxxx -
01 Mei 2016 - 09:12
Sofie :
WoW moppie, wat mooi geschreven weer!
Ik hoop je snel weer te zien om alle verhalen ook face-to-face horen.
Ik ben super trots op je!!
Xxxxxxx -
01 Mei 2016 - 16:16
Ria:
Lieve Floor wat was het fijn om je vanochtend weer veilig en gezond in de armen te kunnen sluiten :) Je kunt terugkijken op een fantastische reis. Nu lekker van elkaar genieten!! Liefs Ria xx -
01 Mei 2016 - 16:54
Evelien:
Lieve Floor,
Geniet van het weer thuis zijn! Ook dat is een mooie ervaring. Ik ben blij voor je dat je het zo geweldig heb gehad, dat je jezelf beter hebt leren kennen en dat je gegroeid bent.
Liefs
Evelien -
01 Mei 2016 - 20:53
Margot:
AMAZING! Dank voor je mooie verhalen Floortje! En ook toch heel gezellig dat je terug bent, zoveel ervaren en gegroeid! Ben heel trots op je! Xx -
01 Mei 2016 - 21:20
Frank:
Lieve Floor,
Dank je voor je mooie blog. Ook je laatste verhaal is weer een pareltje.
Nu je toch lijstjes aan het maken bent, ik weet er nóg wel een: wat je met deze reis allemaal bewezen hebt. Dat je veel meer kunt dan je dacht. Wat zeg ik? Dat je in je eentje de hele wereld aan kunt, zelfs als het even heel moeilijk wordt! Dat je voor veel mensen op de wereld heel belangrijk bent, voor mensen die je al kenden en ook voor mensen die je nieuw leerde kennen. En last but nog least dat je g-e-w-e-l-d-i-g kunt schrijven.
Wat een feest dat je weer thuis bent !
-
02 Mei 2016 - 08:53
Maarten:
Yes, je bent weer thuis! ;) Met een schat aan ervaringen! Wat fijn om je weer te zien op Schiphol.
Ik zal je blogs gaan missen, en je vrolijke bruine gezicht via facetime met een tropische boom of plafondventilator op de achtergrond, maarrr: nu kunnen we eindelijk weer gezellig afspreken! Dat moeten we dan ook maar gauw weer doen... Bedankt voor het delen van je prachtige ervaringen en WELKOM THUIS! Liefs! -
02 Mei 2016 - 08:53
Maarten:
Yes, je bent weer thuis! ;) Met een schat aan ervaringen! Wat fijn om je weer te zien op Schiphol.
Ik zal je blogs gaan missen, en je vrolijke bruine gezicht via facetime met een tropische boom of plafondventilator op de achtergrond, maarrr: nu kunnen we eindelijk weer gezellig afspreken! Dat moeten we dan ook maar gauw weer doen... Bedankt voor het delen van je prachtige ervaringen en WELKOM THUIS! Liefs! -
02 Mei 2016 - 08:55
M Again:
Oeps - ik klikte net iets té enthousiast op Reactie Plaatsen... :) -
02 Mei 2016 - 11:36
Brenda:
Jaaaaa, ZE IS ER WEER! Welkom terug lieve Floor. Wat een fantastische reis! Geniet van je prachtige herinneringen en geniet van het weer thuis zijn met Martijn, vrienden en familie. Wat een geweldig, fantastische reis heb je gemaakt! -
02 Mei 2016 - 13:16
Hans Sp.:
Welcome Home!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
